Osoby transpłciowe, dlaczego obchodzimy święto ich pamięci?

Tak rozumiane pojęcie obejmuje szerokie spektrum identyfikacji własnej podmiotowości (osoby niebinarne, gender, pangender, genderfluid lub agender). Często zalicza się do tej grupy, również transwestytów.

Podobnie jak inne nieheteronormatywne postawy, transpłciowość nie jest w Polsce powszechnie znanym i rozumianym zagadnieniem. Wiąże się to z silnym przekonaniem o determinacji płci biologicznej nad płcią kulturową. W zasadzie już samo pojęcie płci kulturowej, często spotyka się z brakiem zrozumienia wśród części społeczeństwa.

Dlatego ważne jest aby przekraczać bariery niezrozumienia w stosunku do osób transpłciowych, bo jest to jednocześnie walka o niezależną podmiotowość dla każdej z nas. To wyzwanie dla między innymi edukatorów, którzy znajdują się obecnie w bardzo trudnej sytuacji, zagrożeni wizją kryminalizacji swojej pracy.

Niestety państwo polskie, nie tylko nie pomaga w tym zadaniu, ale sukcesywnie torpeduje tego typu działania, jednocześnie pozwalając na sączący się jad z wypowiedzi wielu prominentnych osób. W tej kwestii poprosiłyśmy o komentarz Monikę Tichy, sojuszniczkę i aktywistkę:

„Tegoroczny dzień pamięci jest dla mnie szczególny – w tym roku straciłam bliską mi osobę trans. Milo skoczyła z mostu w Warszawie, kończąc długi okres cierpień które zadawało jej społeczeństwo. Osoby trans mieszkające w Szczecinie, które znam, często boją się wychodzić na ulicę, takiej doświadczają agresji. Nie pojmuję, skąd w naszych współobywatelach tak straszna potrzeba decydowania o tym jak mają żyć inni ludzie, atakowania bliźniego swego za to jak wygląda. Transfobia jest jedną z najbardziej śmiertelnych chorób naszej kultury. Ale zabija nie chorych lecz tych, którzy mają z nimi styczność. „

Polecamy wywiad Moniki, gdzie pięknie i mądrze mówi o tym, dlaczego edukacja i marsze równości są niezwykle ważne:

https://www.facebook.com/wszczeciniepl/videos/385054288847282