III Kongres Kobiet

Podczas tych dwóch dni ponad 7 tysięcy kobiet z całej Polski debatowało o priorytetowych wyzwaniach, jakie stoją przed naszym krajem i światem, w każdej dziedzinie. Na Kongres przyjechało wiele gościń zagranicznych m.in. Viviane Reding – europejski symbol zaangażowania w sprawy kobiet, Ann Snitow – ikona amerykańskiego feminizmu, Constance Morella i Path Shroeder – kongreswomenki ze Stanów Zjednoczonych, Brigitte Gresy – francuska inspektor generalna ds. społecznych. Wtórowały im polskie nazwiska wybitnych kobiet: Henryka Bochniarz, Jolanta Fedak, Małgorzata Fuszara, Danuta Huebner, Henryka Krzywonos, Jolanta Kwaśniewska oraz gościni specjalna – pani prezydentowa Anna Komorowska. Nie zabrakło też Panów. W uroczystej inauguracji Kongresu udział wziął pierwszy feminista Europy,przewodniczący Parlamentu Europejskiego, Jerzy Buzek. Nagrodę Oldze Krzyżanowskiej, tegorocznej laureatce Nagrody III Kongresu Kobiet, wręczył premier Donald Tusk. Kolejny „kongresowicz” – Ludwik Sobolewski, Prezes Warszawskiej GPW – drugiego dnia Kongresu oficjalnie otwierał cykl paneli biznesowych.

III Kongres Kobiet to nie tylko ważne nazwiska, to również istotna wartość merytoryczna: sześć sesji plenarnych o polityce, gospodarce, pracy, prawach i solidarności, trzydzieści warsztatów, wykładów i prezentacji m.in. o kobietach w wojsku, równościowym rodzicielstwie, feminizacji systemu opieki, edukacji seksualnej czy przedsiębiorczości kobiet wiejskich, sześć biznesowych sesji równoległych na Giełdzie Papierów Wartościowych, w ramach seminarium „Różnorodność, Efektywność, Sukces”. Ważnym wydarzeniem, wpisującym się w polską rezydencję w UE, był Okrągły Stół Europejskich Ministrów ds. Równości, który odbył się drugiego dnia Kongresu pod hasłem „Europa jest kobietą!”.

Sformułowano postulaty w trzech priorytetowych dla Kongresu kwestiach: równości, wolności i solidarności; m.in. suwak na listach wyborczych; 40% kobiet w zarządach i radach nadzorczych; wyrównanie płac kobiet i mężczyzn na tych samych stanowiskach; zwalczanie przemocy wobec kobiet; wsparcie państwa w opiece nad osobami zależnymi; sytuacja kobiet na rynku pracy (szczególnie z grupy 50+, oraz grupy dopiero wchodzących na rynek, gdzie brakuje solidarności międzypokoleniowej).